De bergen van smaragd

Ver in de ringen der werelden rijzen de bergen van smaragd naar de hemel. Een enorm bergmassief, met steeds hoger wordende punten. De hoogste top van het gebergte reikt zo ver, dat je van daaruit over kunt stappen naar de dubbelgeringde maan.

Het gebergte is zo hoog en uitgestrekt, dat het vaak als een zelfstandige wereld wordt beschouwd. De bergen gaan echter geleidelijk over in heuvels en uitgestrekte vlakten, doorsneden met kloven en rivierdalen, waar onder andere het intelligente roofvogelvolk van Samarac zijn oorsprong vindt. De kloof van Ghythan is één van de toegangswegen tot deze wereld.

De bergen van smaragd komen voor in het verhaal Bergen van smaragd, luchten van saffier van Martijn Lindeboom.

Daarin is Qu’Mar Ti-jin op weg naar de hoogste top van dit gebergte: de Tand van Smaragd, van waaruit je kunt overstappen naar de dubbel geringde maan. Volgens legenden van de Jinai hebben daar veel van de gebeurtenissen waardoor zij nu een zwerversbestaan leiden plaatsgegrepen. Maar wat er precies is gebeurd, blijft nog altijd in duistere wolken gehuld. Ook weet niemand precies hoe hoog de Tand werkelijk is en of de overstap naar de maan eenvoudig of juist levensgevaarlijk is.

Qu’Mar is vast van plan de Tand te bedwingen. Maar eerst heeft hij meer informatie nodig. Op zoek naar die kennis reist hij door de werelden, op weg naar de Vuursteenvlakte, die hem bij de drakenvulkaan zal brengen…